Daaaag Sinterklaasje!

Heerlijk even de tijd voor mezelf terwijl KLM me met een vliegende vaart naar Nederland brengt voor een weekje gezelligheid. Ook kan ik nu ook even uitgebreid de tijd nemen om over de afgelopen maand te vertellen die als een sneltrein omgevlogen is.

Leven in China is vaak genoeg verrassend maar vliegen met KLM is dat ook. De laatste keer dat ik terugvloog naar Shanghai zat ik plotseling naast een Nederlandse minister die met zijn gevolg op economische missie ging naar China. Nu zit ik naast een Chinese oudere dame die voor het eerst vliegt, geen Engels spreekt en met haar zieke man (die weggedoken in een dikke gewatteerde jas een rij achter ons zit) op weg is naar familie in Nederland. De man zal in Nederland ook naar het ziekenhuis gaan. De wereld van KLM is al een wondere wereld voor deze mensen, laat staan welke shock hen straks nog staat te wachten als ze in Nederland zijn. Nu ben ik er nog om voor hen te vertalen dat er kip en vlees op het menu staat, het videosysteem op een film met Chinese ondertiteling te zetten maar straks is er Nederland…en Nederland is heel Nederlands. En heel duur. En ook niet zo heel veilig. Maar dat vertel ik nog maar even niet en als de mevrouw vraagt of er veel wind staat als we door een zone vliegen met veel turbulentie, dan antwoord ik maar “ja, veel wind” terwijl ik probeer de zoveelste gedroogd vlees snack ongemerkt weg te moffelen…

De afgelopen maand stond in het teken van Sinterklaas in China. Inderdaad, werken op de Nederlandse School betekent ook delen in het genoegen het verjaardagsfeestje voor de oude baas te mogen organiseren want uiteraard slaat hij de kinderen in China ook zeker niet over. En dus worden en driftig lootjes getrokken, surprises gemaakt, gedichten geschreven, cadeautjes gekocht en pepernoten verzameld. Zelfs onze hulp, Ping, ontkomt er niet aan een avond stickers te plakken op tweehonderd cadeautjes die uitgedeeld gaan worden. Tussendoor ook nog even aan de directie van de Amerikaanse scholen, waar we lokalen huren, uitleggen dat Zwarte Piet geen arme uitgebuite slaaf is en dat het dus best kan om de kinderen zich zo te laten verkleden, met grote rode lippen en gouden ringen door de oren. Inmiddels hebben we drie Sinterklaasfeesten erop zitten (want we geven les op drie locaties in de stad) en hebben we ook als team een pakjesavond gehouden waar we de meest hilarische, ontroerende en creatieve gedichten voor elkaar gemaakt en voorgedragen hebben. Het was een “heerlijk avondje” en ’s avonds laat met collega’s in een taxi volgeladen met kerststerren en chocolade Sinterklazen realiseer ik me maar weer eens hoe bijzonder dit allemaal is.

Ook bijzonder was de cultuurdag: 170 kinderen en twee Nederlandse kinderboekenschrijvers. Heel veel geregel vooraf en op de dag zelf hebben we ons als team een slag in de rondte gewerkt om alles in goede banen te leiden, de techniek draaiende te houden en alle monden te voeden. De borrel na afloop met het team waarbij alle spanning van iedereen afviel en we samen met de schrijvers konden terugkijken op een geslaagde dag was een fijne beloning.

Eind oktober zijn we met de supersnelle trein vanuit Shanghai een weekendje naar Nanjing gegaan. Vrijdagavond na het werk stappen we in Shanghai op de trein en een dik uur later en driehonderd kilometer westelijker stappen we uit in Nanjing. Met recht een “sneltrein”.
Nanjing is de oude keizerlijke hoofdstad (elke keizerlijke dynastie in China had haar eigen hoofdstad, zoals natuurlijk Beijng, Hangzhou en ook Nanjing) en elke stad die ooit “keizerlijke hoofdstad” geweest is, is gezegend met prachtige paleizen, grafmonumenten, tempels en pagodes, zo ook Nanjing. Helaas bracht de hoofdstad status tijdens de Japanse invasie in China in de jaren ‘30 en ‘40 ook dood en verderf. Na de val van Shanghai marcheerden de Japanners in rap tempo door naar hoofdstad Nanjing. Het Japanse leger was vele malen sterker dan het Chinese leger en al gauw werden de historische stadspoorten opgeblazen en namen de Japanners ook Nanjing in. Tijdens de bezettingstijd die volgde zijn toen ruim driehonderduizend inwoners van Nanjing op gruwelijke wijze om het leven gebracht. De foto’s, meest door Japanse oorlogsfotografen gemaakt, die te zien zijn in het Japanese War Crime museum, zijn een gruwelijke herinnering aan deze periode.

Daarnaast hebben we met taxi en metro flink wat kilometers in de stad afgelegd, zijn we naar het mausoleum van Sun Yat Sen geweest op de Purple Mountain en op deze zelfde Paarse Berg (die in het Chinees trouwens goud/paarse berg heet) is ook het immense grafmonument van een van de keizers. Verder hebben we door de oude stad gestruind en uiteindelijk ook nog lekker gegeten. Het was een heerlijk warm herfstweekend en ondanks dat het “om de hoek” is, was het toch echt even helemaal wat anders.

Ook blijft er ook in Shanghai nog genoeg te ontdekken. Een paar weken geleden kwamen we tijdens een fietstocht terecht in de voormalige Joodse wijk Hongkou. Toen het antisemitisme in Europa begon toe te nemen, vluchtten veel Joden naar China. De Joodse vluchtelingen vestigden zich in Shanghai en openden winkels en ziekenhuizen en leidden een redelijk normaal bestaan. Veel informatie over wat er zich op dat moment in Europa afspeelde had men niet en de Holocaust leek ver weg. Tot het moment dat de Japanners de dienst uit gingen maken in de stad en alle Joden gedwongen werden in ghetto: Hongkou. Hier leefde men zeer dicht op elkaar en als de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki geen einde hadden gemaakt aan de Tweede Wereldoorlog, dan was ook het lot van de Joden in Shanghai onbestemd geweest.
In de voormalige synagoge is een mooi museum ingericht en zijn foto’s te zien van hoe de Europese Joden samenleefden met de Chinese bevolking en hoe zij ook hebben bijgedragen aan de welvaart van China en met name Shanghai.

Naast al het werken, cultuur snuiven in eigen stad en weekendjes weg, werd het ook weer tijd voor een bezoekje aan Beijing. Guido moest vorige week voor het werk op maandag in Shenyang zijn, ten noorden van Beijing. Een mooie aanleiding om er een weekend van te maken en ik heb er zelfs nog een paar dagen voor geplakt om ook nog even naar het dierenasiel te kunnen. Was het in Shanghai nog tussen de 15 en 20 graden, in Beijing was het toch echt wel koud en na een dag in het asiel was het dan ook heerlijk om in de welbekende Tree op te kunnen warmen en bij te kletsen met Henk, die de Nederlandse School in Beijing runt. De volgende dag weer vroeg eruit voor nog een dag in het asiel, deze keer met Monique en Suzanne die ook wel een handje willen helpen. Vrijdagavond kwam ook Guido aan in Beijing en we hebben op zaterdag door kunstwijk 798 gestruind. Zaterdag was echt een koude dag, harde wind en rond het vriespunt. Zondag was de wind opeens gaan liggen en was het zonnig. Peter Paul was ook net aangekomen in Beijing en met zijn drieen hebben we veel mooie plekjes van de stad gezien op de fiets en ’s avonds heerlijk gegeten.
Helaas is het weekend veel te snel alweer voorbij en vliegen Guido en Peter-Paul op maandagochtend naar Shenyang terwijl ik de vlucht naar Shanghai neem om aan mijn laatste drie dagen op het werk te beginnen voordat ik mezelf een weekje vakantie in Nederland gun.

En terwijl we Sinterklaas uitzwaaien, staat de Kerstman voor de deur.. Dit jaar geen Nederlandse kerst maar we gaan lekker op reis. Waarschijnlijk naar Zuid-China en Laos maar we hebben nog niks geboekt of gepland. We zien het wel, rustig aan - zoals vakantie hoort te zijn.

Liefs vanuit het altijd mooie Breda,

Agnes