Werken, reizen, eten en genieten

Omdat het zondag is, een extra lange update. In de hoop dat jullie net zoveel tijd hebben om te lezen als ik om te schrijven ;-)

Werken, reizen, eten en genieten: In willekeurige volgorde zo’n beetje samengevat hoe de afgelopen maand voor ons geweest is.

Werken met stip bovenaan omdat dit Guido’s hoofdbezigheid op het moment is. Hij zit op dit moment in een belangrijke fase van het project in Korea en dus moet hij echt sprokkelen met zijn tijd om af en toe naar China te komen. Gelukkig lukt dat nog steeds wel en over niet al te lange tijd is al dat reizen naar Korea ook niet meer zo intensief als het nu is. Ik heb veel bewondering voor hoe hij het allemaal bolwerkt, lange dagen en weekenden op het werk, de grote verantwoordelijkheden, de bordjes die hij op verschillende plekken in de lucht moet zien te houden en ondertussen ook al die tijd die hij doorbrengt in vliegtuigen en taxi’s. Gelukkig gaat werken wel samen met genieten want er gebeuren natuurlijk ook genoeg mooie dingen op zo’n groot project en is werken in het buitenland een grote ontdekkingsreis.

Ook voor mij neemt het werken het grootste deel van mijn tijd in beslag. Naast alle leuke en gezellige dingen op de school, moet er zo nu en dan ook hard gewerkt worden. Maandelijks moet er van alles geprint en gedrukt worden en aangezien een school geen bedrijf is met een professionele repro afdeling, moesten er afspraken met een drukker gemaakt worden en ging mijn ontdekkingsreis deze week naar een drukkerij. In mijn beste Chinees wel te verstaan want deze meneer sprak, op “sorry, my English really bad” na, geen Engels. Gelukkig kwamen we er goed uit, wat ben ik dan toch blij dat ik zoveel tijd in de talenschool gespendeerd heb (en dat Google Translate bestaat!). Omdat we ook nog wat folders hadden die aangepast moesten worden, ging ik een dag later op de fiets met een mand vol folders op weg naar een voor mij tot nu toe ook onbekend gedeelte van Shanghai. Onderweg zag ik een mooie, kleine tempel liggen waarvan ik me voornam om die op de terugweg even te bezoeken.

Toen ik het kleine kantoortje van de drukkerij binnenstapte, veroorzaakte ik gelijk de nodige commotie bij de giechelende kantoormeisjes. De baas “sorry my English really bad” was er even niet en de meisjes die er wel waren zagen de bui al hangen dat zij nu met mij in gesprek moesten. En dus werd ik in een stoel geïnstalleerd met een grote kop thee en een sesam cracker. Nadat ze van de eerste schrik bekomen waren en ze doorkregen dat er met mij best te communiceren viel zolang ze maar rustig en één voor één tegen me praatten, schoof ik aan bij het bureau van het meisje van wie ik gezien had dat ze met onze schoolgids bezig was op haar computer. Het grappige is dat de tekst van de schoolgids in het Nederlands is en ze natuurlijk geen idee hebben waar zinnen ophouden, woorden afgebroken moeten worden of waar een nieuwe alinea het best kan beginnen. Ik had het aangeleverd in Word en zij hadden het weer ingeladen in Adobe Illustrator en alles was door elkaar gegaan, het kwam dus best goed uit dat ik even binnen kwam vallen. Na een spoedcursus Chinese tekstverwerkingsterminologie (altijd handig), hadden we de gids weer op orde. De meisjes leken volledig op hun gemak met mijn bemoeienissen en beantwoordden tussendoor gewoon hun chat berichten via QQ (de Chinese MSN). Toen de baas terug kwam van zijn klantbezoek waren we net klaar met bewerken en hij was erg trots op zijn medewerkers dat ik zo tevreden was met het resultaat. Ach ja, iedereen blij. Inmiddels waren we wel twee uur verder en was het buiten donker geworden. Die tempel heb ik voor deze keer dus maar laten zitten.

Zaterdag 16 oktober kwamen Edith en Robert aan in Shanghai: weekendje Shanghai en daarna door naar Beijing. Het was een prachtig weekend en we hebben heerlijk gefietst en de stad op haar mooist gezien. En wat is Shanghai toch prachtig als het weer een beetje meewerkt. Natuurlijk hebben we ook lekker gegeten en gedronken en tot diep in de nacht van het uitzicht van het dakterras van de Bar Rouge genoten. Na nog een bezoekje aan de Expo vertrokken Robert en Edith maandagavond naar Beijing met de nachttrein en toen op woensdagavond mijn werk van die week erop zat, heb ik ook de nachttrein naar Beijing genomen.

Aankomst op het treinstation in de vroege ochtend met duizenden medereizigers kan soms een beetje overweldigend zijn maar nadat ik eindelijk een taxi heb bemachtigd en me weer even aanpas aan het “Beijing-hua” (gewoon even overal een “r” achter plakken), voel ik me weer helemaal thuis. We fietsen door de hutongs en naar het Olympisch complex. Natuurlijk hebben we ook heerlijk gegeten: hotpot en Pekingeend en als afsluiting van de trip natuurlijk naar The Tree, de Belgisch/Nederlandse kroeg in Sanlitun.

De vrijdag heb ik in het dierenasiel doorgebracht. Dit is altijd zowel fijn als verdrietig. Er was een puppy binnengebracht, veel te jong om al bij de moeder weg te zijn, één van de Collies lag op sterven en er waren veel te weinig workers om het allemaal aan te kunnen. Daarnaast ging het gelukkig goed met Jerry (altijd even uitgelaten om je weer te zien), was Dollar geadopteerd en waren er niet zoveel zieke katten meer. Je komt altijd handen en armen tekort op zo’n dag om alle dieren even te aaien, de meest vuile exemplaren te wassen of gewoon als een warm kussen te dienen voor een middagdutje.

Zaterdag was het voor Robert en Edith weer tijd om terug te vliegen naar Nederland, terug naar de kinderen, die gelukkig ook een fijne week bij opa en oma hadden gehad, en voor mij weer tijd om terug te vliegen naar Shanghai, waar het “gewone” leven ook weer verdergaat. Alhoewel “gewoon”, dat weekend kregen we net het staartje van tyfoon Megi (Koreaans voor “meerval”) over China heen. Deze tyfoon had al grote schade aangericht in andere delen van Azië, bereikte de kust van China als een zware tropische storm en richtte vervolgens hier ook nog behoorlijk wat schade aan aan huizen en gewassen. In Shanghai uitte zich dit met name door dagenlange, heftige regenval. Gelukkig hebben we een fijn appartement en is binnenblijven geen straf. Gelijk een goede reden om weer eens zelf een maaltijd te bereiden na wekenlang bediend te zijn.

Degenen die denken dat ik elke dag de meest fantastische Chinese gerechten op tafel tover, moet ik helaas teleurstellen…dit gebeurt niet. Maar voor wie het zelf wel eens zou willen proberen, hierbij een paar tips om met het Chinees koken aan de slag te gaan:
- Je hebt maar één mes nodig en dat is een hakmes. Deze kan gebruikt worden voor zowel het schillen van gember, het pletten van knoflook als het in stukjes hakken van een gebraden eend;
- Eén pan is voldoende: een wok. Deze wordt gebruikt om te bakken, te braden, te koken, te stomen en te frituren.
- Een grote keuken is absoluut niet nodig. Als je maar een gootsteen (of een teiltje), een snijplank en een draagbare wokbrander hebt. Een rijstkoker die tevens dienst kan doen als hotpot of soepkoker is een handig accessoire.
- De basis voor elk gerecht: sojasaus, azijn, sesamolie, oestersaus en rijstwijn. Om op smaak te brengen gebruik je witte peper, zout en suiker. Hiermee kun je honderden, zo niet duizenden, gerechten in verschillende combinaties en hoeveelheden marineren en op smaak brengen;
- Geloof in “Niets is oneetbaar als je het maar op de juiste manier klaarmaakt”.

Al ’s ochtends vroeg komen etensgeuren via de binnenplaats en het trappenhuis ons appartement binnen. Hoe vroeg of laat je ook door de straten loopt of fietst, altijd zit er wel iemand op de stoep groente te wassen, bonen te doppen of dumplings te vouwen. Kortom, Chinees koken vergt tijd, energie en vakkennis. Daarom neem ik nog vaak mijn toevlucht tot het bereiden van Westerse maaltijden. In principe kun je hier bijna alles krijgen, van pastasauzen tot Franse kazen en van Mexicaanse wraps tot Belgische chocolade. Behalve de “echt Nederlandse” producten. Heel blij waren we dus met de door Edith en Robert meegebrachte afbakbroodjes, rookworst en pepernoten. Want ja, zeg nou eerlijk, stamppot met eend? Maar…niets is oneetbaar, als je het maar op de juiste manier klaarmaakt.

Veel liefs uit China,

Agnes