Mid-Autumn Mooncakes

Afgelopen week werd het Mid-Autumn festival gevierd, oftewel Zhong Qiu Jie! Ter gelegenheid van deze dag die op woensdag viel, werd het weekend gewoon even verschoven naar donderdag en vrijdag, zodat men aaneengesloten aan Zhong Qiu Jie drie vrije dagen achter elkaar heeft en zodoende voldoende tijd om de familie met een bezoekje te vereren (wat wel betekent dat er zaterdag gewoon weer gewerkt moet worden). En natuurlijk om genoeg tijd te hebben om zich tegoed te doen aan mooncakes, de traditionele snack tijdens deze feestdagen.

Voor de mooncake debutanten onder ons even wat uitleg: Wat voor ons het kerstkransje met Kerst is of het paaseitje met Pasen, dat is de mooncake voor de Chinezen met Zhong Qiu Jie. De vulling van het cakeje kan van alles bevatten, meestal ontdek je pas wat de vulling is, als je je tanden er al in hebt gezet. In de meeste gevallen bevat een mooncake een gezouten eierdooier, daaromheen zit een vulling die kan variëren van rode bonenpasta tot varkensvlees en van lotuszaden tot sinaasappelschillen. Maar wat voor vulling ook, dat gezouten ei tref je bijna overal in aan, dit tot grote ontsteltenis van veel westerlingen die het eten van mooncake dan ook het liefst vermijden. Dat vermijden is echter nog een hele kunst want al weken voor Zhong Qiu Jie word je overal achtervolgd door mooncake. In de supermarkt staan grote, feestelijk verpakte geschenkverpakking uitgestald, bij de kapper en pedicure krijg je een mooncakeje bij de thee en zelfs tijdens het werk komt een guard achter me een “overheerlijke” mooncake brengen. Eenmaal thuisgekomen, staat er een grote rij voor Shanghai Specialty Foodstore No. 1, waar wij boven wonen, waar volgens ingewijden de beste verse mooncake gemaakt wordt. Vaak staat er al vanaf 9 uur ’s ochtends een rij mensen te wachten op hun verse cake. Chinezen en hun eten, je moet het ze nageven, daar worden geen concessies aan gedaan.

“In natuur zijn alle mensen gelijk, het zijn hun gewoonten die het verschil maken.”

En veelal geldt dat de eetgewoonten het grootste verschil zijn tussen de verschillende culturen. Voor wie langere tijd in China gereisd of gewoond heeft, weet dat het verlangen naar een gewone bruine boterham (zonder suiker) met kaas op den duur immens kan worden. Echt wennen aan een ontbijt van rijst, vlees en warme groenten doen we eigenlijk nooit. Natuurlijk is het soms wel eens lekker maar elke dag…? En een Chinees trekt vragend zijn wenkbrauwen op bij het ontbijt wat wij onszelf elke dag voorzetten. Sinds ik niet meer elke ochtend op de talenschool te vinden ben, breng ik regelmatig tijd met onze hulp Ping door. Terwijl zij de emmers tevoorschijn haalt, pak ik een bakje yoghurt met muesli. De eerste keer zei ze tegen me dat ze wel even wachtte met het fornuis schoon te maken, toen ik zei dat ik het fornuis helemaal niet nodig had voor het ontbijt, schudde ze haar hoofd en vroeg zich af hoe ik het de hele ochtend vol ging houden op een beetje yoghurt met muesli. En dan de lunch…een boterham met kaas? Niks warms? Allemaal gewoonten die van jongs af aan aangeleerd worden en daarna moeilijk uit het systeem te krijgen zijn. Net zoals je bij een Chinees niet uit het systeem krijgt dat elk voedsel een doel heeft, hetzij een betere huid, glanzend haar, gezonde tanden, etc. Ook al heb je helemaal geen zin om dat stukje zwarte kip op te eten, het is goed tegen verkoudheid dus vooruit dan maar.

De symboliek van het Mid-Autumn festival draait om de oogst die net binnengehaald is (vandaar alle verschillende vullingen in de mooncake), het einde van de zomer en het begin van een nieuw jaargetijde. Daarnaast staat alles in het teken van de volle maan die te zien is op de 15e dag van de 8e maand volgens de maankalender. De mooncakes zijn rond, net zoals de volle maan, familie staat centraal aangezien iedereen onder dezelfde maan woont en tijdens Zhong Qiu Jie wordt er aan een ronde tafel gegeten met de familie. Een doos mooncakes bestaat meestal uit dertien cakes: twaalf manen plus een dertiende die de “intercalaire” maan symboliseert die de maankalender met de zonnekalender gelijk laat lopen. Maar ik zal het verder gezellig houden ;-)

Inmiddels zijn we weer voor jaar van de mooncakes verlost en heeft de herfst zich ook daadwerkelijk laten zien. De temperatuur zakte vorige week donderdag plotseling van 34 naar 25 graden, heerlijk was dat! Ik hoop dat het zo blijft en dat de “Autumn Tiger” (zoals de hete nazomer genoemd wordt) lekker in zijn hok blijft. Na een hete zomer van vijf maanden vind ik het hoog tijd voor een seizoenswisseling. Ik kijk uit naar het vallen van de bladeren van de platanen in de French Concession en de eerste “donkere dagen”. En voor we het weten is het dan weer tijd voor de volgende vakantie….

Groetjes,
Agnes