Xin Nian Kuai Le!

Oftewel.. Happy New Year! De Chinezen gebruiken deze uitdrukking overigens meestal tijdens het Chinees Nieuwjaar (wat in 2010 op 14 februari valt) want het Westerse Nieuwjaar is nog steeds maar een stiefkindje in China. Maar desondanks vanuit mijn mond niet minder gemeend want voordat ik eraan gewend ben dat oudejaarsavond ergens in februari is, zijn we wel weer een paar jaar verder.

Inmiddels begint het “China virus” in huize Kieboom/De Haas weer aardig huis te houden. Eind januari / begin februari is het dan zo ver: bepakt en bezakt zullen we afreizen naar Shanghai. Guido gaat voordat we samen gaan nog even op vooronderzoek uit en daarna hopen we zo snel mogelijk de visa rond te hebben en te vertrekken. We zijn dan precies op tijd in China om Chinees Nieuwjaar te vieren. Het hele land gaat dan op zijn kop en als het beetje meezit wordt er ook nog behoorlijk wat (zelfs voor Chinese begrippen) illegaal vuurwerk afgestoken. Uiteraard zijn we nu alweer reisplannen aan het maken voor deze week want voortaan zullen we ons toch een beetje aan moeten passen aan de lokale feestdagen en zoals het er nu uitziet dan zitten we in de week van het Chinees Nieuwjaar in Harbin, een stad in het noorden van China die bekend staat om het sneeuw- en ijsfestival (http://www.travelchinaguide.com/attraction/heilongjiang/harbin/ice_snow.htm). In deze stad, die veel Russische invloeden heeft, is het in de winter zo koud dat er in januari en februari op drie verschillende plaatsen in de stad sneeuw- en ijssculpturenparken van enorme omvang gemaakt zijn en dit moeten we natuurlijk een keer met eigen ogen zien. Deze parken zijn ’s avonds sprookjesachtig verlicht en uiteraard ontbreekt ook de authentieke Chinese kitsch niet. Ik ben erg benieuwd en heb alvast wat extra warme kleding klaargelegd!

Ondertussen gaat het leven hier in Nederland natuurlijk ook gewoon door: Afronden op het werk wat ik soms heel graag doe en op andere momenten ook wel weer heel graag niet. Zal ik het gaan missen? Mezelf kennende mis ik het natuurlijk nu al. Ondanks dat ik ook heel graag nu al in China zou zijn en ik mezelf in november 2008 ongeveer drie maanden in Rotterdam gegeven heb voordat ik het daar zat zou zijn (en vooral het reizen van Breda naar Rotterdam), ben ik daar natuurlijk nu helemaal geaard en zou ik niet meer zonder al die Rotterdamse directheid kunnen, al die ad hoc klussen, de non stop telefoon waar ik uiteraard dol van word en vooral mijn Rotterdamse manager die me elke dag weer helemaal gek weet te maken. En natuurlijk zal ik die grappige gesprekken met iedereen missen, de dames van het bedrijfsrestaurant die ook wel begrepen dat ik helemaal gestoord werd van elke dag broodjes kaas en ham (omdat we lunch op de werkplek krijgen zodat we door kunnen werken) en me uiteindelijk maar mijn bestellingen gingen vragen en vooral, erg lief, elke ochtend kannen warm water op mijn bureau neerzetten omdat ik zo’n theeleut ben die vooral haar eigen (Chinese) thee wil maken, zelfs op kantoor. Natuurlijk zal ik de medewerkers van de postkamer missen die me gedurende de kerstperiode hebben lopen stalken voor alle “kerstpostzegels” en vooral zal ik mijn lieve collega’s van het directiesecretariaat missen die altijd met mij meedenken over wat er moet gebeuren en die bovendien altijd zo begripvol waren als ik ’s ochtends weer eens later was vanwege wat voor problemen bij de NS dan ook. Jacq en Jess, jullie zijn echt geweldig!

En verder zal natuurlijk alles veranderen het komende jaar: boodschappen doen, winkelen, vrienden en familie die niet meer om de hoek wonen. Maar China is gelukkig ook weer niet zo ver weg….;-)) en we krijgen onwaarschijnlijk veel leuke dingen ervoor terug:: vrijwilligerswerk wat echt noodzakelijk is, een taal leren die je niet leert als je full time werkt, reizen, allerlei mensen leren kennen en nog een hoop dingen waar we nu nog niet eens weet van hebben. We hebben er zoveel zin in en natuurlijk hou ik jullie op de hoogte via deze website, Skype, e-mail, Facebook, etc.

Iedereen een heel erg goed 2010 gewenst, we hopen dat al jullie dromen uitkomen en anders…keep on dreaming..! Dat is minstens zo leuk.

Liefs,
Agnes & Guido