Naar huis
Door: Agnes de Haas
Blijf op de hoogte en volg Agnes
05 September 2010 | China, Sjanghai
Wederom in een vliegtuig op weg naar huis. Deze keer weer terug naar Shanghai. “Thuis” is een relatief begrip geworden met twee woningen, elk op een andere kant van de aardbol. Na zes maanden niet thuis in Breda geweest te zijn, voelt het toch net alsof het gisteren was dat we vertrokken, alle spullen staan er natuurlijk ook nog gewoon en alles is precies zoals we het achter gelaten hebben. Terug zijn in Breda is fijn, rustig en vertrouwd. Op de fiets naar Albert Heijn om de koelkast even te vullen…..geen levende kikkers in mandarijnennetjes of hele kippen in een bak maar alles voorverpakt. Niet erg avontuurlijk maar voor de afwisseling ook wel erg prettig.
“Thuis” begon al een beetje toen ik in Shanghai instapte bij KLM. De Telegraaf! Tijdens het wachten voor het opstijgen (wat lang duurde) deze krant van voor naar achteren uitgespeld. En daarna het AD en De Volkskrant. Natuurlijk kun je op internet ook alles vinden maar zo’n krant in je handen is dan toch wel weer heel erg leuk. Ook Nederlandse films op het entertainment systeem en natuurlijk Nederlandse stewardessen, KLM huisjes met Bols erin en overal om me heen wordt Nederlands gesproken.
Eenmaal in Nederland is de tijd alles super snel gegaan, (bijna) iedereen gezien, heerlijk gegeten, gelachen en bijgepraat, stapels post weggewerkt en natuurlijk ook nog een heerlijke week in Engeland en Schotland doorgebracht met Elise en nu zit ik met een voldaan gevoel weer in het vliegtuig terug naar Shanghai, het andere “thuis”, waar Guido is. En dan is het natuurlijk toch pas echt “thuis”. Het thuis waar alles weer 24 uur per dag leeft, de winkels tot laat open zijn en er altijd wel iets geks te zien is op straat. Waar over de stoep fietsen heel gewoon is en waar op de claxon hangen verheven is tot nationale sport. Het thuis waar iedereen Chinees spreekt en waar het altijd naar eten ruikt op straat. Als de taxichauffeur vraagt “qu nali?”(“waarheen?”) zal het weer fijn zijn om ons adres te vertellen en niet veel later over de brede wegen te zoeven. Over de moderne LuPu brug de Huang Pu rivier over van waar de Expo goed te zien is en uiteindelijk steeds dichter bij huis te komen. Ik kan niet wachten!
Ook kan ik niet wachten om met mijn baan bij de Nederlandse School te beginnen. Vanaf morgen werk ik drie dagen in de week als secretaresse van het bestuur van de Nederlandse school op beide locaties van de internationale school in Pudong en HongQiao. We wonen gelukkig in het midden want Pudong is in het uiterste oosten van Shanghai en HongQiao in het uiterste westen. Helaas zitten de internationale scholen (waar de Nederlandse School weer onderdeel van is) niet echt centraal maar in de buitenwijken, wat dan wel weer een mooie gelegenheid is om ook daar bekend mee te raken.
Iedereen heel erg bedankt voor alle gastvrijheid, gezelligheid en leuke momenten! Sommigen van jullie zien we binnenkort in China (gezellig!), anderen pas weer over een tijdje in Nederland; de beste reden om weer naar “huis” te komen.
Liefs,
Agnes
“Thuis” begon al een beetje toen ik in Shanghai instapte bij KLM. De Telegraaf! Tijdens het wachten voor het opstijgen (wat lang duurde) deze krant van voor naar achteren uitgespeld. En daarna het AD en De Volkskrant. Natuurlijk kun je op internet ook alles vinden maar zo’n krant in je handen is dan toch wel weer heel erg leuk. Ook Nederlandse films op het entertainment systeem en natuurlijk Nederlandse stewardessen, KLM huisjes met Bols erin en overal om me heen wordt Nederlands gesproken.
Eenmaal in Nederland is de tijd alles super snel gegaan, (bijna) iedereen gezien, heerlijk gegeten, gelachen en bijgepraat, stapels post weggewerkt en natuurlijk ook nog een heerlijke week in Engeland en Schotland doorgebracht met Elise en nu zit ik met een voldaan gevoel weer in het vliegtuig terug naar Shanghai, het andere “thuis”, waar Guido is. En dan is het natuurlijk toch pas echt “thuis”. Het thuis waar alles weer 24 uur per dag leeft, de winkels tot laat open zijn en er altijd wel iets geks te zien is op straat. Waar over de stoep fietsen heel gewoon is en waar op de claxon hangen verheven is tot nationale sport. Het thuis waar iedereen Chinees spreekt en waar het altijd naar eten ruikt op straat. Als de taxichauffeur vraagt “qu nali?”(“waarheen?”) zal het weer fijn zijn om ons adres te vertellen en niet veel later over de brede wegen te zoeven. Over de moderne LuPu brug de Huang Pu rivier over van waar de Expo goed te zien is en uiteindelijk steeds dichter bij huis te komen. Ik kan niet wachten!
Ook kan ik niet wachten om met mijn baan bij de Nederlandse School te beginnen. Vanaf morgen werk ik drie dagen in de week als secretaresse van het bestuur van de Nederlandse school op beide locaties van de internationale school in Pudong en HongQiao. We wonen gelukkig in het midden want Pudong is in het uiterste oosten van Shanghai en HongQiao in het uiterste westen. Helaas zitten de internationale scholen (waar de Nederlandse School weer onderdeel van is) niet echt centraal maar in de buitenwijken, wat dan wel weer een mooie gelegenheid is om ook daar bekend mee te raken.
Iedereen heel erg bedankt voor alle gastvrijheid, gezelligheid en leuke momenten! Sommigen van jullie zien we binnenkort in China (gezellig!), anderen pas weer over een tijdje in Nederland; de beste reden om weer naar “huis” te komen.
Liefs,
Agnes
-
05 September 2010 - 11:55
Carmen:
Goed om je happy op je vertrouwde plek te zien. En dank je dat je een paar weken terug tijd hebt gemaakt om af te komen. xxxxx -
05 September 2010 - 15:31
Mark:
Als het te lang duurt, komen we je gewoon weer opzoeken onder het mom van "een bakkie doen".
Groetjes samen,
Mark
Ps. zojuist de 10 miles gefinished, pppfffff was misschien niet handig na het feestje van vrijdag bij Marco V.! Maar wederom gezelli -
05 September 2010 - 19:13
Jacqueline:
Hai Agnes,
Was weer even leuk om met je te lunchen, samen met Margerie.
Beetje kort....volgende keer 's avonds gezellig een etentje!! XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
