Sneeuw, ijs en lente!

Terwijl in Shanghai nog volop vuurwerk afgestoken wordt de dagen na Chinees Nieuwjaar, maken wij ons klaar voor ons tripje naar Harbin. Omdat ik geen idee heb hoe koud -20 of -25 graden eigenlijk aanvoelt, stoppen we maar gewoon heel veel kleding in de koffer. Op de fake market koop ik snel voor een paar euro nog een paar “echte” Thinsulate mutsen, lekker warm.

En dan na een vlucht van bijna drie uur komen we aan op Harbin airport. De kou is al goed voelbaar als we de vliegtuigtrap afdalen en buiten het vliegveld staat het eerste ijsbouwwerk al te glinsteren in de zon. Al met al vinden we het nog meevallen met de kou maar we zijn dan ook nog maar korte tijd buiten. Een ritje van drie kwartier in een oververhitte taxi (men houdt hier erg van warmte binnens”huis” – vliegtuigen, taxi’s, hotels, alles wordt ontzettend warm gestookt), checken we in in het Sofitel en gaan we daarna gauw de stad in. Als eerste gaan we naar de St. Sophia kerk, een door de Russen in 1907 gebouwde kerk in Byzantijnse stijl. De binnenkant van de kerk wordt gebruikt als expositieruimte voor foto’s van Harbin uit vroegere tijden, zo te zien was het een welvarend plaatsje. Momenteel wonen er zo’n 3 miljoen mensen in Harbin (ter vergelijking: in Shanghai wonen 19 miljoen mensen).

Terwijl we door de straten lopen, voelen we hoe koud het echt is; oren, benen, vingers en tenen…alles wordt héél koud en in beweging blijven is het beste wat je kunt doen. Nadat ik snel op het toilet van de McDonalds nog een extra broek heb aangetrokken (inmiddels kan ik redelijk lang mijn adem inhouden…geen enkel toilet in China is een aanrader om langer dan strikt noodzakelijk te verblijven..), zijn we helemaal klaar voor het eerste ijspark: Zhaolin Park. In dit park is het thema “Disney”, verschillende Disney figuren zijn vereeuwigd in het ijssculpturen en ook de ijspaleizen zijn allemaal voorzien van een Disney embleem. Of dit echt of copy is, weet je in China nooit natuurlijk. Inmiddels is het donker en alles is “mooi” roze, groen, paars, oranje en geel verlicht; in de ijsblokken waarvan de ijspaleizen gebouwd zijn, is led verlichting aangebracht. We kijken voornamelijk onze ogen uit bij de enorme ijssculpturen (die door verschillende landen gemaakt zijn, helaas konden we geen Nederlandse bijdrage traceren) en de grote ijsglijbanen waar de Chinezen met grote vaart in een kuipje vanaf glijden. Halverwege warmen we even op in een soort skihut waar een acrobaat met zware vazen aan het jongleren is en daarna dwalen we weer verder langs Doornroosje en de zeven dwergen sneeuwhuisjes, Yasmin paleizen en Mickey en Pluto ijssculpturen. Onze bevroren ledematen ontdooien weer tijdens een Koreaans barbecue diner.

De volgende ochtend zijn we goed opgewarmd..stoken kunnen ze wel in Harbin! Het ontbijt was heerlijk….Franse kaas, stokbrood, eieren, vleeswaren, een Japanse corner met sushi, een Chinese corner met dim sum….volgegeten stappen we in een taxi naar het Siberian Tiger Park. Siberische tijgers zijn zeldzaam (in het wild zijn er nog maar zo’n 400 in leven) en in dit park in Harbin leven er zo’n 1000 in gevangenschap (en daarnaast is er ook een verzameling jaguars, leeuwen, cheeta’s en panters hier opgesloten). Na een onbegrijpelijk lotingsysteem, stappen we in een busje waarmee we “op safari” gaan. Jaja…op safari in China! Inderdaad, dat was wat... Ten eerste kon de buschauffeur niet rijden en vloog iedereen bij elke bocht door de bus en ten tweede zijn Chinezen op safari nogal…eh… typisch. Zo schreeuwen ze de hele tijd naar de tijgers om de aandacht van de tijgers te trekken, zijn met name de meisjes volledig hysterisch en daarnaast kunnen er tijdens de safari levende kippen, fazanten en zelfs koeien gekocht worden die dan via de walkie talkie besteld werden door de buschauffeur. Vervolgens komt er een 4WD aangereden bij het safaribusje die de dieren besteld en betaald had. De kippen worden vrijgelaten, vliegen en rennen voor hun leven en de toeristen in het busje zijn er live getuige van hoe deze beestjes verscheurd worden door de tijgers. Letterlijk verscheurd. Laten we het erop houden dat elke cultuur zo zijn vermaak heeft, de tijgers varen er in dit geval wel bij en dat is het belangrijkste maar ik voelde toch ook wel met de kippen en de fazanten mee.
Desalniettemin was het prachtig om Siberische tijgers, die erop gebouwd zijn om bij temperaturen van -45 graden te overleven - ze hebben een dikkere vacht en dikkere vetlaag dan andere tijgersoorten - van redelijk dichtbij te kunnen bewonderen, het zijn ontzagwekkende dieren.

http://www.vk.tv/reportages/article1348501.ece/Chinese_tijger_dreigt_te_verdwijnen

Na de tijgers is het de beurt aan Harbin Snow & Ice World. Dit is het grootste park van Harbin met enorme gebouwen van ijs, je ziet het al vanaf de overkant van de rivier. Hier zijn het de gebouwen die ontzagwekkend zijn, immens! We zien een stukje van de verboden stad, een levensgrote pagode, een reusachtige boeddha, de terra cotta soldaten en ga zo maar door. En daarnaast natuurlijk ook het pretpark gedeelte: de glijbanen waar mensen met een noodvaart van af racen in een kuipje of hangend aan een kabelbaan van een helling af zoeven, een schaatsbaan en een ijsbaan waar met tollen gespeeld kan worden. Uiteraard ontbreekt hier ook niet de daverende Chinese popmuziek uit speakers die niet berekend zijn op het volume dat ze produceren. We gaan even opwarmen in een houten hutje waar ze verwarming lekker hoog hebben gezet en wachten hier tot het donker is zodat we Harbin Snow & Ice World ook nog even met de sprookjesachtige verlichting aan kunnen zien. Zodra de zon onder is, zakt ook de temperatuur nog een stuk verder onder nul en na ons nog een uurtje vergaapt te hebben aan alle neon lights (én natuurlijk de gesuikerde aarbeien op een stokje uitgeprobeeerd te hebben), stappen we weer in een taxi...op naar een warm restaurant. Deze keer wordt het een soort Russisch / Chinees restaurant, past prima bij de omgeving en na zo’n dag buiten zijn we wel toe aan wat stevige kost.

Ons laatste dagje Harbin begint met een stralende zon! Een snel telefoontje vanuit de taxi naar het online reisbureau waar we onze vliegtickets geboekt hebben, zorgt ervoor dat we een vlucht later kunnen nemen waardoor we ook nog bijna de hele middag in Harbin door kunnen brengen. We gaan naar het Sun Island Park waar in het hele park enorme sneeuwsculpturen staan. Ook hier weer terra cotta soldaten, de Temple of Heaven bijna levensgroot nagebouwd, een pagode en ga zo maar door. Het is mooi opgezet en we genieten van de sneeuwbeelden en het zonnetje. En van de kou natuurlijk, alhoewel…genieten…Als we donderdag rond middernacht weer landen in Shanghai voelt een temperatuur van 10 graden boven nul opeens heel warm aan!

Vorige week was de hele week nog een vakantieweek in China dus het was enorm druk op straat en in winkels. We hebben gefietst door de smalle straatjes van Old Town, met fiets en al overgestoken naar de Pudong kant van Shanghai met de veerboot en hebben geluncht met een oud studiegenoot van Guido en zijn gezin in een leuk Cantonees restaurant niet ver van waar we nu wonen. Afgelopen zondag waren we alweer vroeg op want we moesten onze medische testen die nodig zijn voor het residence permit, die we in Nederland al allemaal gedaan hadden, nog eens overdoen hier in Shanghai. Zonder ontbijt in de taxi dus en op naar het Medical Assessment Center in HongQiao waar we de hele riedel aan onderzoeken nog eens af hebben mogen werken. Zondag kwam ook Frank samen met een collega aan in Shanghai en het was heel gezellig om even bij te praten. We hebben heerlijk op een terrasje in de zon gezeten en na wat door Shanghai gelopen en getaxied te hebben, zijn we uiteraard ook weer lekker gaan eten. Het leven is best zwaar hier..

Deze week is alles en iedereen weer terug in het normale ritme en weer aan het werk. Guido is dus ook weer aan het werk (in Shanghai deze week) en ik houd me weer bezig met het zoeken naar ons definitieve appartement en alles wat zich verder zo voordoet. Als alle formaliteiten geregeld zijn, ga ik op zoek naar (vrijwilligers)werk. Nu is het ook wel fijn om mijn handen en hoofd vrij te hebben voor deze dingen. Volgende week beginnen ook eindelijk mijn Chinese lessen, door alle nieuwjaarsperikelen lag dat ook allemaal stil en ik heb er zin in om daar weer mee aan de slag te gaan want zonder lessen leer je het nooit natuurlijk.

We hopen dat in Nederland ook alles goed gaat en we vinden het heel erg leuk om mail te krijgen.

Veel groetjes en liefs,

Agnes