Goodbye Beijing

Toen ik negen weken geleden vertrok uit Nederland was ik al tot de conclusie gekomen dat afscheid nemen niet mijn sterkste kant is. Nu ik bijna op het punt sta om te vetrekken uit China, is het weer hetzelfde verhaal: ik wil nog zoveel zien, zoveel doen en ook van de mensen en dieren kan ik maar geen afscheid nemen. Toch zit er niets anders op want mijn visum verloopt toch echt en ook heb ik beloofd om op 24 november op het werk terug te zijn.

Gisteren mijn laatste dag in het asiel gemaakt. Wel een heel vreemd gevoel om weg te gaan terwijl er nog zo veel te doen is. Nog even de dieren een allerlaatste knuffel gegeven en ook van de mensen afscheid genomen. Vanochtend mijn laatste Engelse les gegeven en nu zit ik even op te warmen in de Starbucks na een fietstocht door de stad. Laatste blik op het Tiananmenplein, Wangfujing, Sanlitun en natuurlijk de hutongs die zo mooi zijn in het winterzonlicht. De geuren van de straatstalletjes, de drukte op de fietspaden, de overdaad aan winkels en spullen. Ik neem het allemaal nog één keer goed in me op. Vanavond gaan Monique en ik nog even lekker uit eten en dan is het toch echt voorbij en brengt China Southern mij morgen weer terug naar Nederland.

Mijn tijd hier in Beijing was onvergetelijk, natuurlijk mede mogelijk gemaakt door de bijzondere mensen (en dieren) die ik hier heb leren kennen maar ook vond ik het heel erg fijn om zoveel reacties en mailtjes van jullie te krijgen en te zien hoeveel mensen met me meeleven en meelezen. Ik heb heel veel zin om iedereen weer te zien!

Maar tot het zo ver is, heb ik het nog een beetje moeilijk met weggaan.

Tot snel allemaal!

Liefs,

Agnes