Chinese praktijken

Je zou denken dat na twee maanden full time China, niets je meer kan verbazen. Toch is niets minder waar. Elke dag weer valt je mond open van verbazing van de vreemde praktijken die zich hier voordoen. Een kleine greep uit de situaties.

Dark room. In de bus gaat alleen de binnenverlichting aan bij het in- en uitstappen. Dit maakt het rijden in de bus ‘s avonds een echte “dark experience”, zeker als je bedenkt dat een tweepersoonsbankje in een Chinese bus eigenlijk al te krap is voor één persoon.

Survival of the fittest. Ook de status die je als fietser “geniet” is typisch. “Onderkant van de maatschappij”, vindt autorijdend Beijing en dus word je om de haverklap klemgereden door auto’s die je net niet raken maar je wel dwingen te stoppen en hen voor te laten. Het is duidelijk het recht van de sterkste: als fietser mag je weer onbeperkt voetgangers de schrik op het lijf jagen. En bussen? Die zijn echt levensgevaarlijk.

De rangen en standen maatschappij. Er was even wat gedoe voordat ik les kon gaan geven want het hotel moest eerst bepalen wie er naar de les mocht komen. Het kon namelijk niet zo zijn dat zowel de manager van de afdeling als een van zijn medewerkers in dezelfde groep zaten. Gevolg is dat nu alleen de managers mogen komen en de kamermeisjes, portiers en bedienden niet. Iets wat natuurlijk heel erg jammer is. Leermoment voor een volgende keer: verschillende groepen, verschillende lessen. Helaas heb ik daar nu de tijd niet meer voor, tenzij er opeens 48 uur in een dag zouden zitten in plaats van die schamele 24 uur. Het lesgeven is trouwens erg leuk, de mensen zijn zo enthousiast! Uiteraard is er wel enige taalbarrière want mijn Chinees is nog net iets beroerder dan hun Engels maar met de beperkte kennis die ik heb en met handen en voeten komen we er wel uit. Veel plaatjes en creatief met de spullen helpt enorm. Nooit geweten dat voor de klas staan zo ontzettend leuk kon zijn.

What’s in a name? De Engelse naam van veel Chinezen wordt gegeven door hun leraar op de universiteit. Ben je niet naar de universiteit geweest maar wil je wel een Engelse naam, dan bedenk je die gewoon zelf. Zo heette de kapper waar ik laatst was “Cappu”(naar Cappucino), een jongen in het asiel heeft zichzelf “Apple” gedoopt en “Vulcano” ben ik ook al tegengekomen. Ik wil liever niet weten hoe hij daar op gekomen is.

Hoge nood. Uiteraard kent iedereen de horrorverhalen over Chinese toiletten. Soms kun je je ook omgekeerd behoorlijk verbazen. Zo was ik laatst aan het fietsen en als je moet, dan moet je. Geen hotel in de buurt, wel een openbaar toilet. Diepe teug lucht en door de deur. En dan.....het was er schoon, licht en fris!! Zoiets als een fata morgana in de woestijn. Daar kon V&D nog wat van leren. En het was echt een simpel openbaar toilet in een hutong.

Puppy Love. De honden in het asiel krijgen een trui aan zodra de temperatuur onder de 10 graden komt. Absolute onzin natuurlijk en vooral de grotere honden worden hier (terecht) erg opstandig van en in de loop van de dag vind je over het hele terrein verscheurde truitjes...Dat dierenliefde hier vreemde vormen kent, is wel duidelijk. Zo hebben de vaste medewerkers weinig tot geen tijd of interesse om de dieren enige liefde te geven. Voor hen zíjn de dieren er gewoon en zij werken om hen heen. Wel werd er laatst een hele middag gespendeerd aan het bakken van een cake speciaal voor de honden en aangezien er vierhonderd honden in het asiel verblijven, was de cake enorm! Uiteindelijk krijgt dan elke hond een klein stukje, wat in de overlevingsdrang binnen een halve seconde verorberd wordt. Eer van je werk?

En zo zijn er dagelijks 1001 situaties die je weer aan het denken en verbazen zetten. Wat is normaal? Is onze westerse perceptie van situaties wel “normaal”? Het maakt het leven hier in elk geval enorm interessant.

Morgen kan ik jullie ook vertellen hoe de Chinese praktijken in een ziekenhuis zijn. Een verblijf in het buitenland zou natuurlijk niet compleet zijn zonder iets op te lopen. Gelukkig is Beijing dan nog niet de beroerdste plek om te zijn en is mijn aandoening een minimale bacteriële infectie in mijn hals die met antibiotica goed te behandelen schijnt te zijn.

Heel veel groeten en liefs!

Agnes