Elke dag een beetje beroemd

"Hello! Miss!" Vervolgens wordt er een camera omhoog gehouden, oma mijn kant opgeduwd en maakt iedereen het "peace" gebaar. Ik ben er inmiddels ook al goed in geworden en heb er ook wel lol in. Dat is ook de enige manier om ermee om te gaan want feit blijft dat westerse mensen een bezienswaardigheid zijn die vastgelegd dienen te worden op beeld. Soms stiekem, als je in een internetcafeetje zit en je plotseling het gevoel hebt dat er iemand naar je kijkt en je de persoon naast je zijn mobiele telefoon met camera op je ziet richten en soms ongegeneerd zoals die ene keer dat ik nietsvermoedend op de fiets voor een rood stoplicht stond te wachten en er twee Chinezen met grote camera’s met telelenzen uit een bus sprongen en me van alle kanten gingen fotograferen. Dat vond ik wel redelijk genant.

Nu met de feestdagen zijn er een heleboel mensen van buiten de stad in Beijing die misschien wel voor het eerst een westerling zien. Ach ja, wat kun je dan anders doen dan even leuk lachen en zorgen dat je de foto tenminste niet helemaal verpest...

Guido is vrijdag aangekomen vanuit Nederland. Morgenochtend vliegt hij door naar Korea dus we hebben een lekker lang weekend gehad. Ik had vrijdag tot 12.30 uur les, Guido was inmiddels aangekomen en we zijn vrijwel meteen de stad in gegaan want het was echt heerlijk weer. En het weer kan hier snel omslaan dus als het lekker is, dan moet je er ook onmiddellijk van genieten. Nadat we ook voor hem even een fiets gehuurd hadden, zijn we naar het Plein van de Hemelse Vrede gefietst waar het nog steeds een drukte van belang was. Toch wel leuk om even op het plein te kijken en nadat we onze fietsen een beetje weggemoffeld hadden (de fietsparkeerpolitie is hier erg actief en eigenlijk mag je je fiets niet zomaar ergens neerzetten maar als je zorgt dat niemand het ziet, worden ze over het algemeen niet zomaar weggehaald), zijn we het plein opgegaan. Op het plein hing ook nog het enorm grote schilderij van Sun Yat-sen, de oprichter van de Volksrepubliek. Erg mooi om te zien en alleen al naar het leven op het plein kun je uren kijken.

’s Avonds hebben we sushi gegeten in een van de enorme “malls”, deze mall was helemaal Japans, dus Japanse winkels en restaurants. Daarna nog wat gaan drinken in een Chinees/Westers uitgaansstraatje. Niet zo Westers als Sanlitun maar wel weer zo Westers dat je er gezellig kunt zitten.

Gisteren begon als een bewolkte dag maar het bleef gelukkig overdag wel droog. We hebben van alles en nog wat bekeken en behoorlijk wat kilometers op de fiets afgelegd. Eerst naar het Jinshanling park waar je een heuvel op kunt klimmen en dan een mooi uitzicht hebt over de stad en met name de Verboden Stad. Daarna zijn we even naar Wangfujing gegaan om een lekkere kop koffie en thee te drinken en vervolgens doorgereden naar het Business District waar behoorlijk wat gebouwd wordt, o.a. de nieuwe CCTV (de Chinese televisiezender) toren, ontworpen door Rem Koolhaas. Op de valreep nog even bij het Beijing City Planning Center binnen geweest. Hier staat een aantal erg mooie maquettes, van de hele stad, van de Verboden Stad, van het Business District en van de Olympische complexen. Wat een enorme stad is het toch!!

’s Avonds afgesproken met Monique en Dave om Mongoolse Hotpot te gaan eten. Heerlijk knoeien aan tafel, ieder met zijn eigen fonduestel. In plaats van olie, doop je de stukjes vlees, dumplings, noedels en groente in een bouillon. Erg lekker en ook heel gezellig. Uiteraard afgesloten met een drankje in een gezellig cafeetje waar ook een Tibetaans bandje een optreden gaf, erg sfeervol.

Inmiddels kwam wel de regen met bakken uit de lucht en als het hier regent, dan houdt het ook even niet meer op..dus vanmorgen eerst uitgebreid gaan (Prosecco) ontbijten en wat Chinees proberen te leren. Vanavond maar even mee verder gaan want ook dat gaat natuurlijk gewoon door en het gaat nu eenmaal niet vanzelf...

Dinsdag ga ik trouwens “verhuizen” naar een huis waar men wel verwarming heeft. De herfst kan hier namelijk elk moment invallen en mijn “huisje” nu is wel een beetje erg basic.. Waarschijnlijk kan ik dan over twee weken weer gaan verhuizen want ik heb mijn oog op een project (dierenasiel) laten vallen op 90 kilometer buiten Beijing. Omdat ik ook nog 1 dag in de week les zal geven in Beijing zal het wel veel op en neer reizen gaan worden maar dat is dan ook wel weer leuk.

Tot gauw weer!

Heel veel liefs,
Agnes