Nationale Feestdag(en): Drukte in de stad!

Op de een of andere manier heb ik sterk het vermoeden dat ik een bord gemist heb. Een “verboden te fietsen bord” of een hek....ik fiets hier namelijk helemaal in mijn eentje. En dat is best verdacht voor de Xichang’an Jie, of beter bekend als de straat voor de Verboden Stad, onder het portret van Mao. Ik heb wel een heleboel politiebusjes gezien en streng kijkende agenten in serieuze groene uniformen. “Ach, het zal wel meevallen, anders had ik hier echt niet gefietst” denk ik. Aan de kant van het Plein van de Hemelse Vrede is het een drukte van belang. Er is net weer een nieuw bloemenkunstwerk neergezet voor de aankomende feestweek. Woensdag is het 1 oktober, de dag van de stichting van de Volkrepubliek (in 1949) en deze week is een vrije week voor heel veel Chinezen. En inderdaad, er zijn heel veel Chinezen op straat, in winkels en bij toeristische attracties.

Nog steeds fiets ik in mijn eentje op de Xichang’an Jie en als ik een agent gepasseerd ben (de volgende staat 50 meter verderop, stop ik even om een foto te maken van het plein. Er gebeurt niets, het is net of ik onzichtbaar ben...ik snap er niets van. Maar nee, dan hoor ik toch Chinees geschreeuw achter me. Een agent staat druk naar me te gebaren dat ik door moet fietsen. Vooruit dan maar. Ze hebben me dus wel degelijk gezien en dat er niet op me geschoten wordt, betekent in elk geval ook dat ik niet iets heel illegaals aan het doen ben.
Weer terug op mijn kamer zet ik de TV aan en op CCTV9 zie ik op het nieuws dat in de Great Hall of the People (op het Plein van de Hemelse Vrede) de Olympische sporters, de organisatie en belangrijke overheidsfunctionarissen die bij de Spelen betrokken waren, een onderscheiding krijgen van President Hu Jintao persoonlijk. Ook premier Wen Jiabao is aanwezig. Ook is het nog eens de dag dat de teruggekeerde Shenzhou 7 “taikonauten” gehuldigd worden in Beijing..Dat verklaart de politie overmacht in de stad wel.Nog steeds niet waarom ik niet van mijn fiets geplukt ben trouwens maar de ervaring was wel erg leuk. Zo heel vaak heb je in deze stad de straat niet voor je alleen..

De aanloop naar de feestweek zorgt voor gigantisch veel drukte. De komende week zullen 60 miljoen Chinezen gaan reizen. Familiebezoek en toerisme. Beijing zal het ook zwaar te verduren krijgen. Vooral de Olympische complexen staan bij veel mensen bovenaan het lijstje. Gistermiddag ben ik dan ook eerst naar een minder bekende trektpleister geaan: een kleine kathedraal,Xishiku of Beitang. Tussen twee tempels in een heuse gothische kathedraal. Veel bezoek van buitenlanders komt hier volgens mij niet want ik kreeg een uitgebreide rondleiding in het Chinees van de opzichter zelf. Kwamen de lessen van meester Henry van vanochtend toch wel goed van pas “Ik ben een leerling van meester Zhang, is meester Zhang thuis? Ik ga winkelen, wat ga jij doen?”..Maar gelukkig kan ik wel in redelijk fatsoenlijk Chinees zeggen dat ik Nederlands ben, een beetje Chinees spreek en in Beijing ben om te studeren. Dan is het ijs al gauw gebroken en praat men verder zelf wel honderduit, hoef ik niets meer aan toe te voegen..

Vandaag stond er een stukje cultuur op het programma. Na de Chinese les en de lunch kregen we een lezing over Chinese literatuur en daarna een bezoek aan het huis van de schrijver Guo Moruo. Daarna was het nog een hele kunst om de stad door te komen want touringcars vol (Chinese) toeristen versperden de wegen en ook de fietspaden. Fietspaden doen trouwens ook dienst als busbaan dus als fietser word je regelmatig door een grote ronkende bus van de weg gedrukt...heel fijn.

Het is alweer tijd om af te sluiten want over een kwartiertje word ik in een vegetarisch restaurant verwacht. Ben erg benieuwd..

Groetjes en liefs,
Agnes